فرستنده رادیویی اضطراری نشان دهنده موقعیت (EPIRB)

مقدمه

فرستنده(بیکن) رادیویی اضطراری نشان دهنده موقعیت (EPIRB)، دستگاهی است که عموماً برای ارسال سیگنال اضطراری در کشتی ها استفاده می شود. بدین ترتیب هنگامی که سیستم فعال شود، پیامی اضطراری در شبکه جهانی جستجو و نجات (SAR) ارسال می گردد. سیگنال اضطرار در طول موج 406 مگاهرتز ارسال شده و شامل شناسه ای 15 رقمی و منحصر به فرد است و می تواند توسط سیستم ماهواره ای COSPAS-SARSAT انتقال یابد. همچنین در صورت ثبت جزئیات شناور، می توان از شماره سریال یا شناسه خدمات سیار دریایی (MMSI) نیز استفاده نمود.

در صورتی که از شماره سریال استفاده شود، نیروهای جستجو و نجات (SAR) ابتدا باید شماره سریال فرستنده (بیکن) شناور را ثبت نمایند. فرآیندی رایگان و اجباری که همه دارندگان ایپرب ملزم به اجرای آن هستند و در آن نه تنها جزئیات مالک ایپرب مشخص است، بلکه اطلاعات تماس اضطراری نیز ارائه می شود. به همین ترتیب، برای ایپرب هایی که از شناسه خدمات سیار دریایی (MMSI) در ارسال پیام اضطرار استفاده می کنند، ادغام شناسه EPIRB 15 Hex در پایگاه جستجو و نجات دریایی مربوطه ضروری خواهد بود.

بر اساس نحوه ارسال سیگنال اضطرار، ایپرب ها به دو کلاس عملکردی مجزا تقسیم می شوند:

1. کلاس I: دارای قابلیت فعالسازی خودکار به گونه ای که به محض غوطه ور شدن ایپرب، سیگنال اضطرار ارسال می شود.
2. کلاس II: فعالسازی به صورت دستی است و سیگنال پس از فعال کردن سوئیچ تعبیه شده، ارسال می شود.

الزامات ایپرب در کنوانسیون سولاس

مطابق با فصل سوم کنوانسیون سولاس و در مقرره 7.1.5، همه شناورها باید دارای ایپرب با مشخصات زیر باشند:

1. در موقعیتی با دسترسی مناسب نصب شوند.
2. به راحتی و به صورت دستی جدا شوند و بتوان آنها را توسط یک نفر به قایق نجات منتقل کرد.
3. در صورت غرق شدن کشتی به صورت خودکار از آن جدا شده و سیگنال اضطرار نیز به صورت خودکار فعال شود. از سوی دیگر، فعالسازی دستگاه به صورت دستی نیز امکانپذیر باشد.

در زمینه دریایی، از اول فوریه 2009 به بعد، دو نوع اصلی از دستگاه های ایپرب ممکن است بر روی شناورها نصب شوند:

1. ایپرب ماهواره ای در فرکانس 406 مگاهرتز (COSPAS-SARSAT SATELLITE EPIRB)
2. ایپرب وی اچ اف (VHF EPIRB): دستگاهی که قادر است پیام اضطرار را در محدوده فرکانسی VHF و سیگنال مکان یابی را با استفاده از فرستنده راداری (Radar Transponder) در فرکانس 9 گیگاهرتز ارسال کند

استاندارد های عملکردی

مقرره 14.1 کنوانسیون سولاس، تشریح می کند که تمامی تجهیزات الزامی GMDSS کشتی ها، از جمله ایپرب باید بر اساس استاندارد عملکردی متناسب (حداقل برابر با استاندارد عملکردی آیمو) طراحی، ساخته و نصب شوند.

بر این اساس، ایپرب های مجهز به قابلیت شناور شدن خودکار (Float-Free EPIRB) که روی فرکانس 406 مگاهرتز کار می کنند و بخشی از تجهیزات تأیید شده رادیویی کشتی هستند، باید:

1. در صورت نصب در تاریخ 1 جولای 2022 یا پس از آن، حداقل مطابق با استاندارد عملکردی و تأیید نوع ارائه شده در قطعنامه MSC.471(101) طراحی و ساخته شوند.
2. در صورت نصب قبل از 1 جولای 2022، حداقل مطابق با استاندارد عملکردی ارائه شده در قطعنامه های MSC.56(66) و MSC.120(74) و اصلاحیه های مترتب بر آنها در قطعنامه های Res.A.56(66) و MSC.120(74) و استاندارد تأیید نوع ارائه شده در Res.A.696(17) طراحی و ساخته شوند.

برای روشن شدن دامنه شمول قطعنامه جدیدتر MSC.471(101)، برای درک صحیح عبارت «نصب شده در 1 جولای 2022 یا پس از آن»، تفسیر زیر می تواند راهگشا باشد:

1. در کشتی هایی که قرارداد ساختشان در تاریخ 1 جولای 2022 یا پس از آن منعقد شده است، یا در صورت وجود نداشتن قرارداد، در 1 جولای 2022 یا پس از آن ساخته شوند، این تاریخ همان تاریخ نصب دستگاه ایپرب تلقی می شود.
2. در کشتی هایی جز کشتی های مشخص شده در بند 1، این عبارت به معنای تاریخ تحویل ایپرب مطابق با قرارداد تحویل دستگاه بوده و در صورت وجود نداشتن این قرارداد، تاریخ تحویل واقعی ایپرب به کشتی، تلقی می شود.

این بدان معناست که تمام شناورها، بدون توجه به تاریخ ساختشان، اگر دستگاه جدیدی در 1جولای 2022 یا پس از آن نصب کنند، مشمول استاندارد عملکردی جدید می شوند.

خلاصه ای از الزامات استاندارد های عملکردی بالا را در ادامه می توان مشاهده نمود.

استاندارد عملکردی برای ایپرب های نصب شده قبل از 23 نوامبر 1996

1. ایپرب باید به گونه ای طراحی شود که بتوان آن را به راحتی از محل خود جدا نمود و به قایق نجات منتقل کرد.
2. ایپرب باید بتواند خود به خود در عمق 4 متری آب در صورت غوطه ور شدن احتمالی، از محل خود رها شود.
3. اجزای الکترونیکی ایپرب باید به گونه ای ساخته شوند که حداقل به مدت 5 دقیقه در عمق 10 متری، ضد آب باقی بمانند.
4. سیگنال های ایپرب ماهواره ای: یک ایپرب با فرکانس 406 مگاهرتز باید دارای نشانگری برای سیگنال های منتشره در این فرکانس و فرستنده ای برای فرکانس 121.5 مگاهرتز که عمدتاً در هواپیماهای مسافربری استفاده می شود، باشد.
5. ایپرب VHF باید دارای نشانگری برای سیگنال های منتشره در محدوده فرکانسی VHF باشد.
6. ایپرب باید بتواند مقاومت کافی در هنگام سقوط از ارتفاع 20 متری به آب، از خود نشان دهد و آسیبی نبیند.
7. ایپرب باید بتواند بدون نیاز به اتصال ماهواره ای، خودآزمایی (Self-Test) را به درستی انجام دهد.
8. ایپرب باید در رنگهای کاملاً مشخص زرد یا نارنجی تولید شده و مجهز به مواد بازتاب دهنده نور (Retro-Reflective) باشد.
9. ایپرب ماهواره ای باید دارای چراغی با چرخه عملیاتی پایین (Low-Duty-Cycle) و شدت نوری معادل با 0.75 کاندلا در تاریکی باشد تا بازماندگان و واحد های جستجو و نجات نزدیک بتوانند موقعیت آن را کشف کنند.
10. ایپرب باید دارای باتری مناسب برای تأمین عملکرد های اضافی مانند SART و چراغ چشمک زن، باشد به گونه ای که بتواند برای مدت حداقل 48 ساعت دوام بیاورد.
11. دستورالعمل استفاده مختصر و تاریخ انقضای باتری های اصلی باید به صورت برجسته بر روی ایپرب مشخص شود.

الزامات اضافی برای ایپرب های نصب شده در تاریخ 23 نوامبر 1996 و پس از آن مطابق با Res.A.810(19)

1. هنگامی که نیاز باشد ایپرب ماهواره ای به صورت دستی عمل کند، سیگنال اضطرار باید تنها با استفاده از یک وسیله فعال کننده سیگنال اضطرار، ارسال شود.
2. برای ارسال سیگنال اضطرار، باید حداقل دو اقدام مستقل انجام شود.
3. ایپرب ماهواره ای نباید پس از جداسازی دستی از محل نصب، به طور خودکار فعال شود.

الزامات اضافی برای ایپرب های نصب شده در  1 جولای 2022 و پس از آن مطابق با Res.MSC.471(101)

1. ایپرب باید به یک گیرنده GNSS مجهز شود و نشانگری که دریافت یا عدم دریافت سیگنال موقعیت در آن به وضوح مشخص شود.
2. امکان ارسال سیگنال مکان یابی به سیستم شناسایی خودکار (AIS) مطابق با توصیه ITU-R M.1371 و قابلیت دسترسی چندگانه تقسیم زمانی در باند فرکانس سیار دریایی VHF