روش ها و معیار پذیرش آزمایش تهویه جان پناه های بادی – قوانین جدید

مقدمه

بر اساس آخرین ویرایش بخشنامه MSC.1/Circ. 1630/ Rev.1، آزمایشات مورد نیاز برای دریافت گواهینامه تأییدیه نوع جان پناه های دریایی از نوع باد شونده، به صورت زیر است:

1- بازرسی چشمی (Visual Inspection)

2- آزمایش سقوط (Drop Test)

3- آزمایش پرش (Jump Test)

4- آزمایش وزن (Weight Test)

5- آزمایش کشش (Towing Test)

6- آزمایش مهاربندی (Mooring Out Test)

7- آزمایش طناب نگهدارنده جان پناه (Liferaft Painter System Test)

8- آزمایش استحکام حلقه ضعیف (Weak Link Strength Test)

9- آزمایش بارگزاری و نشیمن (Loading & Seating Test)

10- آزمایش سوارشدن (Boarding Test)

11- آزمایش ترتیبات بستن (Closing Arrangement Test)

12- آزمایش تعادل (Stability Test)

13- آزمایش قابلیت مانور (Maneuverability test)

14- آزمایش مغروق شدن (Swamp Test)

15- آزمایش بستن پوشش چتری (Canopy Closure Test)

16- آزمایش شناوری جان پناه (Buoyancy of Float-Free Liferaft Test)

17- آزمایش آسیب (Damage Test)

18- آزمایش ایستایی قائمه (Righting Test) (تنها برای جان پناه های متعارف)

19- آزمایش باد کردن (Inflation Test)

20- آزمایش فشار (Pressure Test)

21- بررسی جزئی (Detailed Inspection)

22- آزمایش استحکام اجزای بالابری (Lifting Components Strength Test)

23- آزمایش ضربه (Impact Test)

24- آزمایش سوار شدن جان پناه های نوع جرثقیلی (Davit Launched Liferaft Boarding Test)

25- آزمایش استحکام جان پناه های نوع جرثقیلی ((Davit Launched Liferaft Strength Test

26- آزمایش بارگزاری بیش از حد سرد (Cold Overload Test)

27- آزمایش سایش در هنگام پایین دادن (Lowering Abrasion Test)

28- آزمایش ایستایی خود به خودی (Self-righting Test (self-righting liferaft only))

29- آزمایش غوطه وری (Submergence test (self-righting liferaft only))

30- آزمایش سرعت باد (Wind Velocity Test)

31- آزمایش تخلیه آب خود به خودی (Self-draining test (self-righting liferaft only))

32- آزمایش استحکام درزها (Seam Strength Test)

بر این اساس، اخیراً و در آخرین اجلاس کمیته اصلی ایمنی دریایی (MSC 106)، آزمایش جدیدی تحت عنوان آزمایش تهویه پذیرفته شده و پیش بینی می شود که پس از تصویب در اجلاس بعدی کمیته، ابلاغ گردد. ما در مرین تاپیکس، خلاصه ای از آنچه باید در آینده نزدیک برای دریافت گواهینامه تأیید نوع جان پناه های دریایی، علاوه بر آزمایشات قبلی اجرا شود را برای خوانندگان محترم گردآوری کرده ایم. با ما همراه باشید.

33- آزمایش عملکردی تهویه (Ventilation Performance Test)

در این قسمت، جزئیات این آزمایش در سه بخش روش اجرا، معیار پذیرش و نتایج آن، بیان می گردد.

روش های اجرای آزمایش عملکردی تهویه

عملکرد تهویه جان پناه دریایی به دو روش ارزیابی نرخ تهویه یا غلظت CO2 به شرح زیر ارزیابی می شود.

روش نرخ تهویه:

نرخ تهویه در شرایطی که جان پناه کاملاً مهارشده باشد، اندازه گیری می شود. بدین صورت که این آزمایش تنها با حضور تعداد نفرات لازم انجام شود به گونه ای که تمام ورودی ها بسته شوند و تنها منافذ تهویه باز بمانند.

روش غلظت CO2

به منظور اجرای دقیق این آزمایش، جان پناه دریایی باید در فضای باز و در هوای محیط بوده، همه ورودی ها بسته و تنها منافذ تهویه کاملاً باز بمانند. میانگین سرعت باد محیطی در حین آزمایش نباید بیشتر از فورس 2 در مقیاس بوفرت باشد.

برای شبیه سازی حضور افراد داخل جان پناه، از فرم های حجمی متناسب با تعداد ظرفیت جان پناه استفاده می شود به گونه ای که به ازای هر نفر حجمی معادل 75 لیتر در نظر گرفته شده و به طور مساوی در کف جان پناه توزیع شوند. اگر از منابع حرارتی برای شبیه سازی گرمای بدن استفاده شود، تجهیزات مورد نظر باید در موقعیت کنار هر فرم حجمی با توان حداکثر 50 وات برای هر کدام، مرتب شوند.

سرعت بازدم شبیه سازی شده دی اکسید کربن هر فرم حجمی نباید کمتر از 383 میلی لیتر در دقیقه باشد. غلظت دی اکسید کربن باید مطابق با استاندارد بین المللی مورد قبول سازمان (ایزو 12039-2019(، حداقل در سه نقطه اندازه گیری شود:

1. قسمت بالایی سایبان چتری (Canopy)
2. در سطح تقریبی سر یک فرد که نشسته است
3. در کف جان پناه مورد آزمایش

مقدار دی اکسید کربن در هر نقطه اندازه گیری باید در فواصل زمانی حداکثر 60 ثانیه خوانده و ثبت گردد. مدت زمان آزمایش ممکن است به حجم داخلی قایق نجات و سرعت بازدم شبیه سازی شده دی اکسید کربن، بستگی داشته باشد. همچنین زمان پایان آزمایش می تواند پس از  متعادل شدن سطح دی اکسید کربن و ثابت شدن غلظت آن در نظر گرفته شود. 

معیار های پذیرش

نرخ تهویه اندازه گیری شده نباید کمتر از 5 متر مکعب در ساعت به ازای هر نفر باشد یا در روش دوم، تجهیزات تهویه باید بتوانند هوای کافی برای جلوگیری از افزایش غلظت دی اکسید کربن میانگین به میزان 5000 PPM در مدت دو ساعت را فراهم کنند.

تجهیزات تهویه را باید بتوان از داخل جان پناه به کار انداخت و نحوه عملکرد آنها باید به گونه ای باشد که تهویه تمام محیط داخلی بدون مشکلاتی مانند مکان های تهویه نشده یا تهویه غیر یکنواخت، انجام شود.   

اگر سیستم تهویه از نوع برقی باشد، باید منبع انرژی کافی برای مدت حداقل 24 ساعت کارکرد مداوم آن فراهم شود.

داده های مهم ثبتی در آزمایش تهویه

جدول 1: فرمت گزارش تست تهویه جان پناه دریایی