ادمین

• ۱۴۰۱-۰۳-۲۸
• 408 بازدید

مقدمه

در پی کنفرانسی در شهر ریودوژانیرو (1992 میلادی) با موضوع توسعه و محیط زیست، سازمان بین المللی دریانوردی سلسله مذاکراتی را برای امکان سنجی ایجاد سندی اجباری با موضوع موجودات زنده دریایی مضر (Harmful Aquatic organisms) و ریزموجودات بیماری زا (Pathogens) در آب توازن کشتی ها، آغاز نمود.

پس از سال 1999 میلادی، کارگروه آب توازن، که توسط MEPC در سال 1994تشکیل گردیده بود، تمرکز خود را بر ایجاد کنوانسیونی مستقل و با موضوع کنترل و مدیریت آب توازن کشتی ها و رسوبات ناشی از آنها، قرار داد.

با توجه به مطالعات انجام گرفته در آن زمان، خطرات زیست محیطی ناشی از آب توازن کشتی ها و رسوبات آنها، یکی از چهار خطر اصلی برای اقیانوس ها به شمار می رفت. ( سه خطر عمده دیگر شامل ورود آلودگی ها از خشکی به دریا، بهره برداری بیش از حد از منابع زنده دریایی و نابودی زیستگاه های دریایی بودند.)

در سال 2002، سران و رهبران دنیا در نشستی با موضوع توسعه پایدار که در شهر ژوهانسبورگ تشکیل شده بود، گرد هم آمدند و خواستار شتاب بخشیدن به سلسله اقدامات لازم برای دسته بندی گونه های مهاجم دریایی موجود در آب توازن کشتی ها، شدند.

از آن تاریخ به بعد، کنترل مناسب و مدیریت آب توازن کشتی ها، تبدیل به یکی از اصلی ترین چالش های زیست محیطی سازمان بین المللی دریانوردی گردید. به صورتی که در فصل 89 ام شورای این سازمان در نوامبر 2002، مقرر گردید که کنفرانسی با حضور نماینده های سیاسی اعضای آن تا قبل از سال 2004، با این موضوع برگزار گردد.

پس از آن، در اجلاس 23 ام مجمع اصلی سازمان بین المللی دریانوردی، با این مقرره شورا موافقت شده و کنفرانس بین المللی مدیریت آب توازن کشتی ها در ساختمان اصلی سازمان بین المللی دریانوردی که در شهر لندن واقع است، از 9 تا 13 فوریه 2004 برگزار گردید و در نهایت کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتی ها به همراه چهار مقرره کنفرانسی دیگر تصویب شد.

دامنه شمول کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتی ها

با توجه به بند 3 کنوانسیون آب توازن کشتی ها، این کنوانسیون به شناور های زیر، مگر زمانی که صراحتا در متن آن به صورت دیگری بیان شده باشد، اعمال می گردد:

1. کشتی هایی که تحت ثبت یکی از اعضای پیوسته به کنوانسیون باشند و
2. کشتی هایی که تحت ثبت یکی از اعضای پیوسته به کنوانسیون نباشند، اما در آبهای تحت حاکمیت یکی از اعضای پیوسته به کنوانسیون دریانوردی نمایند.

با این وجود، مفاد این کنوانسیون به شناور های زیر اعمال نمی گردد:

1. کشتی هایی که به دلیل ماهیت ساخت و طراحی شان، آب توازن حمل نمی کنند.
2. کشتی هایی که تنها در آبهای تحت حاکمیت یکی از اعضای پیوسته به کنوانسیون فعالیت می کنند، مگر زمانی که آن عضو بنا بر مصالحی تشخیص دهد که تخلیه آب توازن توسط آن کشتی ها می تواند موجب صدمات زیست محیطی، ایجاد خطر برای سلامتی انسان ها و وقوع صدمات به کالاها و منابع آن عضو و یا دیگر دولتهای همسایه، شود.
3. کشتی هایی که تنها در آبهای تحت حاکمیت یکی از اعضای پیوسته به کنوانسیون به غیر از دولت صاحب پرچم آن شناور فعالیت می نماید، مگر زمانی که آن عضو بنا بر مصالحی تشخیص دهد که تخلیه آب توازن توسط آن کشتی ها می تواند موجب صدمات زیست محیطی، ایجاد خطر برای سلامتی انسان ها و وقوع صدمات به کالاها و منابع آن عضو و یا دیگر دولتهای همسایه، شود. در این حالت دولتی که به شناور معافیت داده (چه به کنوانسیون پیوسته باشد و چه نه) باید دولت صاحب پرچم شناور را از این تصمیم خود آگاه سازد.
4. کشتی هایی که محدوده دریانوردی شان تنها در آبهای تحت حاکمیت یکی از اعضای پیوسته به کنوانسیون و یا آبهای آزاد باشد، به غیر از شرایطی که در بند قبل (c) بیان گردیده است. (مگر زمانی که آن عضو بنا بر مصالحی تشخیص دهد که تخلیه آب توازن توسط آن کشتی ها می تواند موجب صدمات زیست محیطی، ایجاد خطر برای سلامتی انسان ها و وقوع صدمات به کالاها و منابع آن عضو و یا دیگر دولتهای همسایه، شود.)
5. هر گونه کشتی جنگی، کشتی های ناوگان حاکمیتی، کشتی های ملکی دولتها و کشتی هایی که توسط دولتها مورد استفاده قرار می گیرند به صورتی که استفاده از آنها به صورت غیر تجاری باشد. اگر چه، هر کدام از اعضا باید اطمینان کافی برای جلوگیری از وقوع هرگونه آسیب زیست محیطی مرتبط با این کنوانسیون توسط این شناورها را کسب نمایند.
6. کشتی هایی که دارای مخازن آب توازن دائمی و مهر و موم شده باشند و مخازن آب توازن آنها امکان تخلیه نداشته باشد.

خلاصه ای از قوانین کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتی ها

1. تخلیه آب توازن کشتی ها تنها پس از اعمال و اجرای مقررات مدیریت آب توازن مشروح در این کنوانسیون، مجاز است. (مقرره A-2) (مگر در شرایطی که در کنوانسیون بدانها اشاره می شود)

2. گواهینامه ای تحت نام گواهینامه مدیریت آب توازن (مطابق با نمونه مندرج در ضمیمه کنوانسیون) برای تمام شناورهای با تناژ ناخالص 400 و بیشتر (شناورهای مشمول)، صادر خواهد شد. این گواهینامه برای شناور های FSU، FPSO صادر نمی گردد.

3. مطابق با مفاد مقرره B-1 کنوانسیون، تمام شناورهای مشمول، نیازمند پیاده سازی طرحی تحت عنوان طرح مدیریت آب توازن کشتی (BWMP) بوده و این طرح باید به تأیید دولت صاحب پرچم و یا نماینده قانونی وی برسد.
   BWMP طرحی است که بر اساس تجهیزات و نوع طراحی یک شناور تهیه شده و باید حداقل شامل موارد زیر باشد:
   
   1. تشریح جزئیات فرآیندهای ایمنی مربوط به خدمه شناور درگیر در عملیات مدیریت آب توازن مطابق با مفاد کنوانسیون
   2. تشریح جزئیات فعالیت های پیاده سازی شده برای مدیریت آب توازن و رویه های مرتبط با آن همانگونه که در کنوانسیون اجباری شده است.
   3. تشریح جزئیات فرآیندهای تخلیه رسوبات :
      1. در دریا
      2. در ساحل
   4. تشریح فرآیند هایی برای هماهنگی های لازم با سازمان های مسوول هر دولت در زمینه تخلیه آب توازن به وسیله روشهای مدیریت آب توازن مطابق با مفاد کنوانسیون
   5. مشخص کردن افسر مسوول بر روی شناور برای پیاده سازی صحیح طرح مدیریت آب توازن
   6. تشریح نحوه و الزامات گزارش دهی مدیریت آب توازن مطابق با مفاد کنوانسیون
   7. این طرح باید به زبان کاری شناور نوشته شود. در صورتی که زبان کاری شناور یکی از زبان های انگلیسی، فرانسوی و یا اسپانیایی نباشد، ترجمه به یکی از این زبان ها نیز الزامی است.

4. بر اساس مقرره B-2، تهیه و نگهداری دفترچه ثبت وقایع آب توازن (BWRB) بر روی شناور الزامی است. لازم به ذکر است که ثبت وقایع مرتبط با مدیریت آب توازن می تواند به صورت الکترونیکی نیز انجام گرفته یا در دیگر دفاتر ثبتی موجود بر روی شناور مانند دفتر ثبت وقایع عرشه وارد شود. برای ثبت در این دفتر، اطلاعات مندرج در ضمیمه دوم کنوانسیون مدیریت آب توازن باید مد نظر قرار گیرد. از سوی دیگر، این اطلاعات باید حداقل برای دو سال بعد از آخرین ورود بر روی شناور وجود داشته باشد. همچنین به منظور کنترل مدیریت آب توازن، ثبت این اطلاعات در بایگانی شرکت برای حداقل سه سال الزامی است.
   BWRB باید در تمامی زمان ها و برای بازرسی و بررسی محتویات آن بر روی شناور موجود باشد و در مواردی مانند کشتی های بدون خدمه یدک کشی شده، این دفترچه می تواند بر روی شناور کشنده قرار داشته باشد.
   تمامی عملیات های مربوط به آب توازن باید بدون تأخیر و به دقت در این دفترچه ثبت شده و توسط افسر مسوول امضا شود. در پایان هر صفحه از این دفترچه و پس از تکمیل آن، امضای فرمانده شناور نیز اجباری است. مندرجات در این دفترچه باید به زبان کاری شناور بوده و اگر زبان کاری شناور یکی از زبان های انگلیسی، فرانسوی و یا اسپانیایی نباشد، این مندرجات باید به یکی از این زبانها نیز ترجمه و درج شود. زمانی که مندرجات این دفترچه ثبت به زبان رسمی ملی دولت صاحب پرچم باشد، در موارد اختلاف و ابهام قانونی، متن ترجمه شده به زبانهای مذکور به عنوان مرجع تفسیر در نظر گرفته خواهد شد.
   افسران مسوول اجرای الزامات کنوانسیون که از سوی اعضای پیوسته به آن دارای مسوولیت و صلاحیت هستند، می توانند زمانی که کشتی در بندر و یا پایانه های فراساحلی قرار داشته باشد، ضمن بررسی مندرجات BWRB به منظور اطمینان از تطابق با الزامات کنوانسیون و گرفتن کپی از صفحات آن، از فرمانده شناور بخواهند که صحت مندرجات کپی این صفحات را به صورت مکتوب، تأیید نماید. کپی های این صفحات باید به گونه ای تهیه و تأیید شوند که قابل پذیرش در هرگونه محاکم قضایی به عنوان مدرکی در فرآیند حقوقی آن محکمه، مورد قبول واقع گردند. نکته مهمی که در بررسی مندرجات BWRB و گرفتن کپی از صفحات آن، باید مورد توجه قرار گیرد، بررسی سریع آن تا آنجایی که امکانپذیر است و پرهیز از وقوع هرگونه تأخیر در عملیات شناور، می باشد.
   در مواردی که مطابق با مفاد مقرره های A-3، A-4 و B-3.6، آب توازن یک شناور تخلیه شده باشد (این الزامات شامل کشتی هایی که آب توازن خود را به تسهیلات جمع آوری کننده آن که توسط اعضای پیوسته به کنوانسیون مشخص می گردند، نمی شود) یا در مواردی که آب توازن به صورت تصادفی یا طبق حالات مستثنی شده کنوانسیون، تخلیه گردد به صورتی که معافیتی برای آن مطابق با دیگر الزامات کنوانسیون وجود نداشته باشد، ضمن تکمیل BWRB، شرایط و دلایل این تخلیه نیز باید در آن به دقت درج شود.
   برای روشن تر شدن این موضوع، مقرره های A-3 و A-4 به صورت زیر بیان می شود:
   

   مقرره A-3 مستثنائات

   الزامات مقرره B-3 یا هر اقدامی که توسط دولت پیروی بند 2.3 و بخش C کنوانسیون، تصویب شده باشد، برای حالات زیر اعمال نمی گردد:

   1. تخلیه یا پر کردن آب توازن و رسوبات شناور در حالات اضطراری به منظور حفظ ایمنی آن و محافظت از جان افراد در دریا
   2. تخلیه تصادفی یا نشتی آب توازن و رسوبات آن به دلیل صدمه به کشتی یا تجهیزات آن، به جز موارد زیر:
      1. در صورتی که تمام احتیاط های منطقی، قبل و بعد از وقوع حادثه انجام نشود یا تخلیه برای کاهش یا جلوگیری از صدمات بیشتر، نباشد.
      2. در مواردی که صدمات عمدا یا به دلیل بی ملاحظگی مالک، شرکت و یا افسر مسوول رخ دهد.
   3. تخلیه یا پر کردن آب توازن کشتی یا رسوبات آن برای جلوگیری یا کاهش میزان آلودگی از شناور، باشد.
   4. پر کردن و تخلیه متوالی همان آب توازن یا رسوبات در دریاهای آزاد (High Seas)، باشد.
   5. تخلیه آب توازن یک کشتی یا رسوبات آن در محلی که همان آب توازن پر شده باشد به شرطی که آب توازن مدیریت نشده دیگری از محلی غیر از محل مذکور به شناور اضافه نشده باشد. بدیهی است که اگر ترکیب آب توازن یک منطقه با مناطق دیگر رخ داده باشد، مدیریت آب توازن متناسب با الزامات مشروح این کنوانسیون، اجباری است.

   مقرره A-4، معافیت ها

   1. هر یک از اعضای پیوسته به کنوانسیون، می توانند در آبهای تحت حاکمیتشان نسبت به اعطای معافیت از الزامات مقرره های B-3 یا C-1، علاوه بر دیگر معافیت های پیش بینی شده در این کنوانسیون، با شروط زیر اقدام نمایند:
      
      1. اعطای معافیت تنها برای کشتی های متردد در بنادر یا مناطق مشخص شده، پذیرفته شود.
      2. معافیت تنها برای نهایتا یک دوره 5 ساله مشروط به بازنگری میاندوره ای، پذیرفته شود.
      3. معافیت تنها برای کشتی هایی در نظر گرفته شود که در صورت ترکیب کردن آب توازن یا رسوبات، این عمل را تنها در بنادر یا مناطق مشخص شده بند 1.1 بالا، انجام دهند.
      4. این معافیت باید بر مبنای ارزیابی مخاطرات (Risk) پیاده سازی شده توسط راهنمای منتشر شده سازمان بین المللی دریانوردی باشد.
   2. اعطای معافیت بند 1، باید پس از مکاتبات بین دولت صاحب پرچم و یا عضوی که این معافیت را اعطا کرده، با دیگر اعضای پیوسته به کنوانسیون و ارائه اطلاعات مرتبط، به آنها، باشد.
   3. اعطای معافیت تحت این مقرره نباید در هیچ حالتی منجر به آسیب و صدمه به محیط زیست، سلامتی افراد، کالا ها و اموال یا منابع دیگر اعضای پیوسته به کنوانسیون، شود.
   4. هرگونه معافیت اعطا شده توسط این مقرره باید در دفترچه ثبت وقایع آب توازن، درج گردد.
5. بر طبق مفاد کنوانسیون، هر شناور باید یکی از الزامات مدیریت آب توازن شامل مقرره D-1(استاندارد تعویض آب توازن) یا مقرره D-2(استاندارد عملکرد پردازش آّب توازن)، را بر اساس مقرره B-3 اجرا نماید. برنامه زمانی اجرایی این مقرره ها در تصویر زیر و بر مبنای resolution A.1088(28) تعیین می شود.

6. بر اساس مقرره B-4، تعویض آب توازن کشتی ها باید مطابق با حالات زیر انجام شود:
   1. در منطقه ای با فاصله حداقل 200 مایل دریایی از نزدیک ترین ساحل و عمقی برابر 200 متر یا بیشتر
   2. در صورتی که تعویض آب توازن در شرایط بالا امکان پذیر نباشد، در منطقه ای با فاصله حداقل 50 مایل دریایی از نزدیک ترین ساحل و عمقی برابر 200 متر یا بیشتر
   3. در دیگر مناطق مشخص شده تعویض آب توازن که توسط دولتهای صاحب پرچم تعیین می گردد.

   همانگونه که در بند های قبلی بدان اشاره شد، کشتی هایی که به دلیل وجود شرایط اضطراری بنابر تشخیص فرمانده شناور، نیاز به تخلیه و یا پرکردن آب توازن را داشته باشند، مشروط به رعایت دیگر الزامات مرتبط در کنوانسیون می توانند این قوانین را اجرا نکنند. لذا بدین منظور فرمانده شناور در مواردی مانند در خطر افتادن ایمنی شناور، از دست رفتن تعادل شناور، خطرات برای خدمه و مسافران، شرایط شدید و بد آب و هوایی، تنش های بیش از حد مجاز سازه ای شناور و یا به طور مشابه هر گونه شرایط فوق العاده ای که در طول سفر دریایی ممکن است رخ دهد، می تواند از رعایت این الزامات عدول نماید.
   بنابراین، اگر بنا بر دلایل مشروح فوق، شناور مجبور به انجام تخلیه و یا پر کردن آب تعادل گردد، دفترچه ثبت آب توازن باید به نحو مناسب و با ذکر دلایل آن، تکمیل گردد.

7. بر اساس مفاد مقرره B-5، رسوبات ایجاد شده در مخازن حمل آب توازن کشتی باید بر اساس شرایط از پیش تعیین شده طرح مدیریت آب توازن کشتی تخلیه شود. در این خصوص راهنمای منتشر شده G12 سازمان بین المللی دریانوردی باید مورد توجه قرار گیرد. در تصویر زیر شماری از موجودات مضر دریایی و ریز موجودات بیماری زای موجود در رسوبات آب توازن، مشخص گردیده است.
   تمامی شناور های نوساز با توجه به تعاریف این کنوانسیون، باید به گونه ای طراحی و ساخته شوند که میزان ایجاد رسوبات ناشی از حمل آب توازن در آنها، به کمترین مقدار ممکن برسد. از سوی دیگر نحوه طراحی و ساخت به گونه ای باشد که تخلیه این رسوبات و دسترسی به آنها برای حذف و یا نمونه گیری، بر اساس راهنمای منتشر شده سازمان بین المللی دریانوردی به بهترین و ایمن ترین شکل ممکن باشد.

8. بر اساس مقرره B-6، افسران و خدمه هر شناور باید به وظایفشان در خصوص پیاده سازی مدیریت آب توازن به همان صورتی که در طرح مدیریت آب توازن مشخص گردیده، کاملا آگاه و آشنا باشند.

9. بر اساس مقرره A-4.4 کنوانسیون، هر گونه معافیت اعطا شده توسط دولت صاحب پرچم و یا اعضای پیوسته به کنوانسیون، باید در دفترچه ثبت وقایع آب توازن، درج گردد. علاوه بر آن اگر تخلیه و یا پرکردن آب توازن که به صورت تصادفی انجام گرفته باشد و یا بر اساس استثنائات مشخص شده کنوانسیون انجام شودٍ، این موارد نیز در دفتر چه مذکور، به نحو مناسب ثبت گردد.

10. بر اساس مقرره E-1.7 کنوانسیون، شناور باید حوادث و یا نواقصی را که منجر به از دست دادن توانایی مدیریت آب توازن شود را به دولت صاحب پرچم و سازمان افسران کنترل بندری مرتبط، گزارش کند. بنابراین زمانی که حادثه ای رخ می دهد و یا نقصی در سیستم مدیریت آب توازن مشخص شود به صورتی که توانایی شناور در مدیریت آب توازن مطابق با مفاد کنوانسیون، زیر سوال رفته باشد، مالک شناور یا مدیریت آن و یا هر شخص مسوول دیگری که مسوولیت شناور با او باشد، باید در سریع ترین زمان ممکن موضوع را به دولت صاحب پرچم و نماینده قانونی وی و یا شخصی که مسوولیت صدور گواهینامه مرتبط را داشته باشد، اطلاع دهد تا در ادامه بازرسی های لازم مطابق با مفاد کنوانسیون شامل موارد زیر برای بررسی بیشتر موضوع مشخص گردد.
    1. بازرسی اولیه
    2. بازرسی تجدید دوره
    3. بازرسی میاندوره ای
    4. بازرسی سالیانه
    5. بازرسی موردی اضافه بر موارد بالا

    در صورتی که شناور در بنادری متعلق به دیگر اعضای پیوسته به کنوانسیون باشد، مالک، راهبر و یا اشخاص مسوول دیگر ، علاوه بر گزارش به دولت صاحب پرچم، باید موضوع را هر چه سریع تر به دولت مرتبط با محل شناور نیز گزارش کنند. بازرسان نماینده دولت صاحب پرچم باید از گزارش شدن این موضوع اطمینان کسب نمایند.

11. وضعیت شناور و تجهیزات و سیستم های آن باید به نحو مناسب مطابق با الزمات این کنوانسیون نگهداری شده و در همه وضعیت ها آماده به کار باشند. (مقرره E-1.9)

12. پس از انجام و تکمیل هرگونه بازرسی مطابق با مفاد مقرره E-1.1 کنوانسیون، هیچ گونه تغییر و اصلاحی در سازه، تجهیزات، منصوبات و مواد به کار برده شده در سیستم مدیریت آب توازن، نباید اجرا شود. مگر در حالتی که این تغییرات به تأیید دولت صاحب پرچم و یا نماینده قانونی وی رسیده باشد.

بخش D- استاندرد های مدیریت آب توازن

مقرره D-1، استاندارد تعویض آب توازن

1. کشتی هایی که تعویض آب توازن خود را مطابق با الزامات کنوانسیون انجام می دهند، باید توانایی تعویض آب توازن را به میزان 95 درصد حجمی کل ظرفیت آن، داشته باشند.
2. کشتی هایی که آب توازن خود را به روش پر و خالی کردن همزمان (pumping-through method) انجام می دهند، باید به گونه ای این کار را انجام دهند که هر مخزن آب توازن به اندازه 3 برابر ظرفیت آن پر و خالی شود. البته در صورتی که بتوان اثبات کرد که با کمتر از این مقدار، 95 درصد حجمی آب توازن آن مخزن تعویض می شود، می توان از این مورد چشم پوشی کرد.

مقرره D-2: استاندارد عملکردی پردازش آب تعادل

1. کشتی هایی که مدیریت آب توازن را بر اساس این مقرره انجام می دهند باید موارد زیر را رعایت کنند:
   1. در آب توازن در حال تخلیه موجودات زنده با ابعاد 50 میکرومتر و بالاتر کمتر از 10 عدد در هر متر مکعب باشد.
   2. در آب توازن در حال تخلیه موجودات زنده با ابعاد 10 میکرومتر و بالاتر تا کمتر از 50 میکرومتر ، کمتر از 10 عدد در میلی لیتر باشد.
   3. در خصوص وجود میکروب های آگهسازه (Indicator microbes) بند 2 این مقرره اعمال می گردد.

2. میکروب های آگسازه که در آب توازن می توانند منجر به بروز خطراتی برای سلامتی انسان ها شوند، باید به صورت زیر کنترل گردند:
   1. میکروب وبای مژک دار S شکل زهر دار Toxicogenic Vibrio cholera (O1 and O139) باید کمتر از 1 واحد ایجاد کلونی (CFU) در هر 100 میلی لیتر یا کمتر از 1 CFU در هر گرم (وزن خالص) بر اساس نمونه زیا دروازی (Zooplankton)
   2. باکتری Escherichia coli کمتر از 250 CFU در هر 100 میلی لیتر
   3. باکتری Intestinal Enterococci کمتر از 100 CFU در هر 100 میلی لیتر

Toxicogenic Vibrio cholera (O1 and O139)

Escherichia coli

Intestinal Enterococci

مقرره D-4: فناوری های جدید پردازش آب توازن

هر شناوری که قبل از تاریخ لازم الاجرا شدن مقرره D-2 مطابق با برنامه زمان بندی مشخص شده، تمایل داشته باشد برای شرکت در یک برنامه تحقیقاتی مورد تأیید دولت صاحب پرچم و به منظور آزمایش و ارزیابی فناوری های احتمالی پردازش آب توازن شرکت نماید، نیازی به رعایت الزامات مقرره D-2 تا حداکثر 5 سال از تاریخ لازم الاجرا شدن آن، ندارد.

برای شناورهایی که بعد از تاریخ لازم الاجرا شدن مقرره D-2 مطابق با برنامه زمان بندی مشخص شده، بخواهند در برنامه های مورد تأیید دولت صاحب پرچم شرکت نمایند (با توجه به راهنمای منتشر شده توسط سازمان بین المللی دریانوردی) و به منظور آزمایش و ارزیابی فناوری های احتمالی پردازش آب توازن که پتانسیل خروجی با استاندارد های بالاتر از مقرره D-2 را داشته باشند، رعایت مفاد مقرره مذکور می تواند تا 5 سال از تاریخ لازم الاجرا شدن آن و تا زمان نصب این سیستم، متوقف بماند.

در پیاده سازی و اجرای برنامه های مذکور برای آزمایش و ارزیابی فناوری های احتمالی پردازش آب توازن، اعضای پیوسته به کنوانسیون باید موارد زیر را رعایت کنند:

1. به راهنمای منتشر شده توسط سازمان بین المللی دریانوردی در این خصوص، توجه نمایند.
2. این اجازه حداکثر برای شناور هایی صادر شود که در این آزمایش و ارزیابی برای کنترل اثربخشی سیستم لازم است. (کمترین تعداد ممکن برای تست و ارزیابی سیستم)
3. در بازه زمانی آزمایش و ارزیابی سیستم مذکور، آن سیستم باید همانگونه که طراحی شده است، عملیاتی باشد.

---

کنوانسیون محیط زیست رسوبات پاتوژن تخلیه بیماری زا

سلب مسئولیت

علیرغم تلاش های تیم مرین تاپیکس به منظور اطمینان از درستی و کامل بودن محتویات این مقاله، مسئولیتی بابت وجود ایرادات یا از قلم افتادگی در متن مقالات، متوجه تیم تحریریه مرین تاپیکس نیست.