کمیته ایمنی دریایی در صد و هشتمین اجلاس خود (15 تا 24 می 2024)، ویرایش جدیدی از کتابچه راهنمای مشترک IMO/IHO/WMO اطلاعات ایمنی دریایی (MSI) را منتشر نمود. این دستورالعمل توسط سازمان جهانی هواشناسی، سازمان بین المللی هیدروگرافی تهیه شده است که در دهمین فصل از اجلاس کمیته فرعی ناوبری، ارتباطات، جستجو و نجات (NCSR) (10 تا 19 می 2023)، مورد موافقت قرار گرفت.
شناورهای نوع فله بر در دهه 50 میلادی برای حمل مقادیر زیاد کالاهای فله مانند غلات، زغال سنگ و سنگ آهن به وجود آمدند. بر اساس آمارهای فعلی در حال حاضر حدود 5000 کشتی فله بر در سراسر جهان تجارت می کنند و با توجه به ماهیت طراحی این کشتی ها، اپراتورهای آنها باید از مسائل ایمنی خاصشان، آگاه باشند.
سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) با معرفی "گذرنامه سبز" که اکنون به عنوان فهرست مواد مضر (IHM) شناخته می شود، به نگرانی های زیست محیطی و ایمنی در صنعت بازیافت کشتی پاسخ داده است. این الزام، به مواد مضر موجود در کشتیها پرداخته که خطراتی برای سلامت، ایمنی و محیط زیست ایجاد میکنند. در نهایت، کنوانسیون هنگ کنگ که در سال 2009 به تصویب رسید و در ژوئن 2025 لازم الاجرا می گردد.
کمیته فرعی ناوبری، ارتباطات رادیویی و جستجو و نجات (NCSR)، در نهمین اجلاس خود (21 تا 30 ژوئن 2022)، با در نظر گرفتن اصلاحات فصل چهارم سولاس، بخشنامه شماره COMSAR.1/Circ.32/Rev.1 در ارتباط با نوین سازی تجهیزات رادیویی (GMDSS) و هماهنگ کردن الزامات مربوط به آنها را تدوین نمود. در این مقاله فنی ویرایش دوم این دستورالعمل برای یکسان سازی الزامات رادیویی جدید کنوانسیون سولاس تشریح می گردد که از تاریخ اول ژانویه 2024 برای تمامی شناورهای مشمول کنوانسیون سولاس لازم الاجرا شده است
گواهینامه EIAPP که مخفف عبارت Engine International Air Pollution Prevention Certificate است، به طور خاص به موضوع انتشار گازهای اکسید نیتروژن (NOx) در موتورهای دیزل دریایی می پردازد. انتشار ناکس شامل انتشار کلی اکسید های نیتروژن است که محاسبه آن بر اساس انتشار وزنی NO2 می باشد و بر اساس مفاد کد ناکس (NOx Technical Code)، با استفاده از چرخه های تست (Test Cycles) و روشهای اندازه گیری تعیین شده در آن، اندازه گیری می گردد. گواهینامه EIAPP نشان دهنده ی انطباق موتور کشتی با استاندارد های سختگیرانه ی زیست محیطی بوده و نتیجه آن بالا بردن کیفیت هوا است.
فرستنده(بیکن) رادیویی اضطراری نشان دهنده موقعیت (EPIRB)، دستگاهی است که عموماً برای ارسال سیگنال اضطراری در کشتی ها استفاده می شود. مقرره 14.1 کنوانسیون سولاس، تشریح می کند که تمامی تجهیزات الزامی GMDSS کشتی ها، از جمله ایپرب باید بر اساس استاندارد عملکردی متناسب (حداقل برابر با استاندارد عملکردی آیمو) طراحی، ساخته و نصب شوند.
مطابق با ماده 9 کنوانسیون آب توازن کشتی ها، طرف های مسئول این کنوانسیون (Parties) می توانند به منظور تعیین اینکه آیا شناور با الزامات کنوانسیون تطابق دارد یا خیر، از آب توازنشان نمونه برداری کنند. دستورالعمل های تأیید سیستم مدیریت آب توازن (دستورالعمل شماره 8) که با قطعنامه MEPC. 174 (58) به تصویب رسیده، صراحتاً خواستار ایجاد تسهیلات نمونه برداری بر روی شناور شده است. در نتیجه وجود نقاط نمونه برداری موضوع این مقاله در هر شناور، لازم و ضروری است.
با توسعه سریع تکنیک های بازرسی از راه دور (RIT)، مانند تجهیزات متحرک کنترل از راه دور و حسگر های لحظه ای نصب شده بر روی پهپاد ها، صنعت دریایی به طور فزاینده ای از آنها برای انجام بازرسی های خود، استفاده می کند. شکی نیست که تکنیک های جدید تر سطح بالاتری از کارایی، انعطاف پذیری و اطمینان را در فعالیت های مرتبط با بازرسی از خود نشان می دهند بدون آنکه به یافته های نهایی این بازرسی ها خللی وارد شود.
بر اساس مفاد مقرره 3.10 فصل II-1 اصلاحیه 2010 کنوانسیون سولاس، این کشتی ها باید برای طول عمر مشخصی طراحی و ساخته شوند. این بدان معنی است که در صورتی که به درستی و تحت شرایط عملیاتی و محیطی پیش بینی شده، نگهداری شوند، باید بتوانند در شرایط سالم و آسیب دیده ی مشخص، ایمن و سازگار با محیط زیست باشند.
مطابق با مقرره 12 الحاقیه اول کنوانسیون مارپل، کشتی های با ظرفیت ناخالص 400 و بیشتر موظفند که به مخزن یا مخازنی با ظرفیت کافی برای نگهداری پسماند روغن، مجهز شوند. ظرفیت مخزن نیز با شاخصه هایی مانند نوع ماشین آلات و مدت سفر محاسبه می گردد. در این مقاله، به بررسی اجمالی الزامات این موضوع می پردازیم.
سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) با معرفی "گذرنامه سبز" که اکنون به عنوان فهرست مواد مضر (IHM) شناخته می شود، به نگرانی های زیست محیطی و ایمنی در صنعت بازیافت کشتی پاسخ داده است. این الزام، به مواد مضر موجود در کشتیها پرداخته که خطراتی برای سلامت، ایمنی و محیط زیست ایجاد میکنند. در نهایت، کنوانسیون هنگ کنگ که در سال 2009 به تصویب رسید و در ژوئن 2025 لازم الاجرا می گردد.
کمیته فرعی ناوبری، ارتباطات رادیویی و جستجو و نجات (NCSR)، در نهمین اجلاس خود (21 تا 30 ژوئن 2022)، با در نظر گرفتن اصلاحات فصل چهارم سولاس، بخشنامه شماره COMSAR.1/Circ.32/Rev.1 در ارتباط با نوین سازی تجهیزات رادیویی (GMDSS) و هماهنگ کردن الزامات مربوط به آنها را تدوین نمود. در این مقاله فنی ویرایش دوم این دستورالعمل برای یکسان سازی الزامات رادیویی جدید کنوانسیون سولاس تشریح می گردد که از تاریخ اول ژانویه 2024 برای تمامی شناورهای مشمول کنوانسیون سولاس لازم الاجرا شده است
کشتیهای UMA (فضای ماشین آلات بدون مراقب) که گاهی اوقات به عنوان UMS نیز شناخته میشود، برای عملیات ماشینآلات و تجهیزات بدون حضور ثابت خدمه مراقب، طراحی شدهاند. در این مقاله ضمن تشریح کلی این قابلیت، به الزامات خاص آن شامل مباحث مربوط ایمنی در برابر آتش، جلوگیری از آبگرفتگی، سیستم های هشدار و وسایل ارتباطی اشاره می شود. تمامی این موارد برای اطمینان از عملیات ایمن و مستمر ماشین آلات یک کشتی، ضروری هستند.
همزمان با اعمال قوانین جدید در ارتباط با شاخص شدت کربن (CII) از ابتدای سال 2023، آینده عملیاتی هزاران کشتی تجاری نامعلوم است. طبق پیش بینی های فعلی، بیش از یک سوم از فله بر ها، تانکرها و کشتیهای کانتینری نمی توانند معیارهای مشروح این قوانین را رعایت کنند. آیا کشتی های شما نیز شامل این گروه می شوند؟
در این مقاله به فهرستی از قوانین مصوب کمیته های MSC (اجلاس 105 و 106) و MEPC (اجلاس 78 و 79) در حوزه اسناد لازم الاجرا و غیر الزام آور، اشاره گردیده است.
در آوریل 2022، سازمان بین المللی دریانوردی (آیمو) طی قطعنامه ی شماره MSC. 500 (105) ، ویرایش جدید کد IMSBC را تصویب نمود. کد جدید از اول دسامبر 2023 لازم الاجرا می شود اگرچه مالکان و راهبران شناورهای مشمول می توانند در صورت صلاحدید به صورت داوطلبانه مفاد کد مذکور را رعایت نمایند.
تقویم تجمیعی آیمو می تواند به عنوان منبعی برای مالکان، راهبران، مهندسان و کارشناسان شاغل در صنایع دریایی، بسیار مفید و کاربردی باشد. بر این اساس، جداول زیر بر اساس سال میلادی به شرح مختصری از قوانین لازم الاجرای جدید می پردازد. بدیهی است با توجه به روند تصویب و ابلاغ قوانین و مقررات دریایی در آیمو، این جداول در آینده، ممکن است شامل پاره ای تغییرات و قوانین جدید شود.
بر اساس بخش 10.1 کد ISM، سیستم مدیریت ایمنی شرکت باید دارای برنامه ای برای تعمیر و نگهداری تجهیزات ایمنی کشتی باشد به گونه ای که آماده به کاربودن این تجهیزات مطابق با قوانین و مقررات، کدها، دستورالعمل ها و استانداردهای مربوطه، تضمین شود.
در سالهای اخیر، آمونیاک به عنوان منبع سوختی بدون آلایندگی در صنعت کشتیرانی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. مزیت اصلی آمونیاک به ذخیره سازی آسان تر آن نسبت به هیدروژن برمی گردد، یعنی تقریباً مشابه پروپان یا گاز مایع (LPG) که می توان در فشار کم و در شرایط محیطی آن را ذخیره نمود. از این رو، هزینه ذخیره سازی در هر واحد انرژی به طور قابل توجهی ارزان تر از هیدروژن، برق در باتری ها یا LNG است.
اهداف اصلی کد ISM در 2 هدف اصلی خلاصه می شود، عملیات ایمن در کشتی ها و جلوگیری از آلودگی محیط زیست توسط آنها. کد ISM اولین بار طی مقرره مجمع اصلی سازمان بین المللی دریانوردی، Res. A.741 (18) تصویب و ابلاغ شده و تاریخ لازم الاجرا شدن آن، تحت مفاد فصل نهم کنوانسیون سولاس، یکم جولای 1998، تعیین گردیده بود. هدف از این کد، فراهم نمودن استانداردی بین المللی به منظور دستیابی به عملیات ایمن و جلوگیری از آلودگی محیط زیست دریایی توسط کشتی ها می باشد.
در سالهای اخیر، آمونیاک به عنوان منبع سوختی بدون آلایندگی در صنعت کشتیرانی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. مزیت اصلی آمونیاک به ذخیره سازی آسان تر آن نسبت به هیدروژن برمی گردد، یعنی تقریباً مشابه پروپان یا گاز مایع (LPG) که می توان در فشار کم و در شرایط محیطی آن را ذخیره نمود. از این رو، هزینه ذخیره سازی در هر واحد انرژی به طور قابل توجهی ارزان تر از هیدروژن، برق در باتری ها یا LNG است.
جوشکاری قوسی نوعی از جوشکاری ذوبی است که در آن عملیات ذوب فلز پایه به وسیله ایجاد قوس الکتریکی و با استفاده از منبع تغذیه مناسب انجام می شود. بدین منظور انتخاب نوع منبع تغذیه و نحوه اتصال الکترود یا فلز پایه به قطب های مختلف منبع تغذیه می تواند منجر به حالت های مختلف قطبیت الکترود در جوشکاری قوس الکتریکی شود.
در پی کنفرانسی در شهر ریودوژانیرو (1992 میلادی) با موضوع توسعه و محیط زیست، سازمان بین المللی دریانوردی سلسله مذاکراتی را برای امکان سنجی ایجاد سندی اجباری با موضوع موجودات زنده دریایی مضر (Harmful Aquatic organisms) و ریزموجودات بیماری زا (Pathogens) در آب توازن کشتی ها، آغاز نمود. پس از سال 1999 میلادی، کارگروه آب توازن، که توسط MEPC در سال 1994تشکیل گردیده بود، تمرکز خود را بر ایجاد کنوانسیونی مستقل و با موضوع کنترل و مدیریت آب توازن کشتی ها و رسوبات ناشی از آنها، قرار داد و نتیجه این اقدامات پذیرش کنوانسیونی به همین نام در سال 2004 میلادی بود.
خوردگی حفره ای شکلی از خوردگی موضعی است که در آن حفره ها یا سوراخ هایی در مواد ایجاد می شود. عموماً حفره ها خطرناک تر از خوردگی یکنواخت در نظر گرفته می شوند زیرا تشخیص، پیش بینی و طراحی سازه ای با در نظر گرفتن عواقب آن دشوارتر است.
در این مقاله به توضیحات کلی در مورد این نوع از خوردگی موضعی و نحوه تعمیر و اندازه گیری آن در کشتی ها می پردازیم.
در صنعت دریایی بر اساس انواع مختلف کشتی ها و شرایط ویژه عملیاتی آنها، انواع مختلفی از قایق های نجات استفاده می شود. به همین صورت، مکانیزم رهاسازی این قایق ها نیز متفاوت طراحی می شوند. در این مقاله انواع اصلی مکانیزم رهاسازی قایق های نجات (Lifeboats’ release mechanism) شرح داده خواهد شد.
دریا از دیرباز محیطی پرخطر بوده و بالطبع دریانوردی و مشکلات و خطرات ناشی از آن نیز وجود داشته است، به گونه ای که کار کردن و زنده ماندن در این محیط نیازمند اراده های قوی، مهارت و آموزش های مناسب بوده است.
در این مقاله، تلاش شده برای خوانندگان با بیان مقدمه ای در خصوص لباس غوطه وری، قوانین مرتبط سولاس، الزامات ساخت و نحوه تست و نگهداری این تجهیز بر اساس اسناد آیمو، بیان شود.
بر اساس الزامات مقرره 7.5.5 فصل 2-2 کنوانسیون سولاس، تمام شناورهای باری مشمول این کنوانسیون به غیر از تانکر ها، باید برای جلوگیری از گسترش آتش سوزی در اماکن زیست (Accommodation Spaces)، فضاهای خدماتی (Service Spaces)، ایستگاه های کنترل (Control Station)، یکی از روشهای مشخص شده را انتخاب و اجرایی کنند.
آخرین اصلاحیه کد ESP در نوامبر 2022 به تصویب رسید و در تاریخ 1 جولای 2024، لازم الاجرا خواهد شد. (یکصد و ششمین جلسه کمیته ایمنی دریایی از 2 تا 11 نوامبر 2022 برگزار شد)
در این مقاله به خلاصه ای از این تغییرات خواهیم پرداخت.
در آزمون های مخرب خواصی از قبیل استحکام کششی، فشاری، برشی در دمای محیط و دیگر دما ها، سفتی، سختی، استحکام ضربه ای، خواص تابع زمان مانند پدیده های خستگی و خزش، مقاومت به اکسایش و خوردگی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در بسیاری از استاندارد های مربوط به تهیه مدارک جوشکاری، برای تأیید یک جوش می توان از تست های مخرب مورد بحث در این مقاله استفاده نمود. این مقاله به توصیف مختصری در خصوص انواع آزمون های مخرب مورد استفاده در فرآیند تایید جوش می پردازد.