تامین توان کشتی های کانتینری به وسیله باتری
یک مطالعه جدید نشان میدهد که اگر روشهایی برای کاهش هزینه تولید باتری های مناسب و استقرار ترمینال های شارژ در مسیرهای دریایی کوتاه اجرا شود، سیستمهای رانش الکتریکی کشتی ها که از باتری استفاده می کنند، در صنعت حمل و نقل کانتینری میتوانند راه موثری برای کربنزدایی باشند.
این مطالعه که توسط سه محقق انرژی در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی انجام شده است و نشان میدهد که میتوان باتریهای مقرون به صرفهای را در کشتیهای کانتینری نصب کرد که قادر باشند تا 2700 مایل دریایی را طی کنند. این روش انتشار دی اکسید کربن را در مسیرهایی مانند مدیترانه، بالتیک و شرق و جنوب شرق آسیا به میزان قابلتوجهی کاهش میدهد.
اگرچه تمرکز صنعت کشتیرانی بر سوختهای الکتریکی برای حمل و نقل بار در مسافتهای متوسط و طولانی است، مطالعه منتشر شده در نیچر انرژی نشان میدهد با در نظر گرفتن اینکه استفاده از باتری، هزینه 100 دلاری در هر کیلووات ساعت را به دنبال خواهد داشت، برقی کردن مسیرهای کمتر از 550 مایل دریایی با حداقل تاثیر بر ظرفیت بار، مقرون به صرفه است. بنابراین، اگر هزینههای زیست محیطی سوختها با میزان کربن تولیدی شناورها قیمتگذاری میشد، هزینه باتریها به نصف کاهش مییافت، و محدوده اقتصادی به 2700 مایل دریایی یا بیشتر میرسید.
این مطالعه نشان میدهد، اگر کشتیها قادر به توقف و شارژ مجدد در ایستگاههای بینراهی باشند، هزینه باتری، ظرفیت بار از دست رفته و انرژی اضافی مورد نیاز ناشی از وزن باتری کاهش مییابند و بطور بالقوه سفرهای طولانیتر را از نظر اقتصادی امکانپذیر میسازد. انتخاب محل شارژ مناسب میتواند میزان اثر گذاری این مسائل و مشکلات بعدی را به حداقل برساند.
بر اساس این مطالعه، علیرغم پتانسیل موجود در کاهش قابلتوجه انتشار گازهای گلخانهای، کاهش قیمت باتریهای جدید، بهبود ظرفیت باتریها، افزایش در دسترس بودن برق کمهزینه و تجدیدپذیر و همچنین کارایی قابل توجه آن نسبت به سوختهای متعارف، تاکنون سیستم رانش باتری-الکتریکی به عنوان یک جایگزین بالقوه و پاک در بخش حمل و نقل دریایی مورد بررسی قرار نگرفته است.
ممکن است پیاده سازی این روش دور از دسترس نباشد. یارا بیرکلند نروژی به عنوان اولین تولیدکننده کشتی کانتینری برقی در جهان شناخته میشود و شرکت دانمارکی مرسک از جمله خطوط کشتیرانی است که به صورت آزمایشی هیبریداسیون باتری را در کانتینر بر ها انجام میدهد. پروژههای مشابهی برای کشتیهای برقی در ژاپن، سوئد و دانمارک در حال انجام است که برخی از آنها شامل کشتیهای کروز نیز میشوند.
طبق این مطالعه، در تجاری سازی این روش چندین چالش باید مورد توجه قرار گیرد. لازم به ذکر است که هزینههای عملیاتی کشتیهای برقی بسیار کمتر از کشتیهای متعارف است، اما مهمتر از همه به دلیل قیمت بالای باتریها، هزینههای اولیه آنها بسیار بالاتر است. در نتیجه، این مدل سرمایهگذاری متمرکز به روشهای تامین مالی متفاوتی نیاز دارد.
علاوه بر این، جهت تامین شارژ کشتیها، ایستگاههای شارژ متصل به شبکه برق با ظرفیت صدها مگاوات نیز باید ساخته شود.