سیستم های تولید کننده گاز خنثی مهمترین سیستم نصب شده بر روی تانکر ها حمل مواد نفتی برای عملیات ایمن آنها هستند. گاز خنثی در این مورد، به ترکیبات گازی ای گفته می شود که حاوی مقدار بسیار کمی اکسیژن (معمولا زیر 8 درصد حجمی) باشند که از اشتعال محیط های حاوی گاز های هیدروکربنی جلوگیری می کند.
به منظور ایجاد یک تفاهم نامه افسران کنترل بندری در حوزه اقیانوس هند (IOMOU) جلسات مقدماتی آن در دو مرحله ابتدا در اکتبر 1997 میلادی در هند و سپس در ژوئن 1998 در آفریقای جنوبی، تشکیل گردید. هدف اصلی سیستم افسران کنترل بندری، بررسی وضعیت شناورهای خارجی متردد در بنادر تحت کنترل آنها از نظر میزان تطابق با الزامات کنوانسیون های بین المللی دریایی می باشد.
در صنعت دریایی بر اساس انواع مختلف کشتی ها و شرایط ویژه عملیاتی آنها، انواع مختلفی از قایق های نجات استفاده می شود. به همین صورت، مکانیزم رهاسازی این قایق ها نیز متفاوت طراحی می شوند. در این مقاله انواع اصلی مکانیزم رهاسازی قایق های نجات (Lifeboats’ release mechanism) شرح داده خواهد شد.
بر اساس مقرره 17.1 فصل سوم کنوانسیون سولاس، همه شناور های مشمول این کنوانسیون باید دارای یک طرح و فرآیند اختصاصی بازگیری افراد از دریا باشند. این طرح باید بر اساس راهنمای منتشر شده توسط سازمان بین المللی دریانوردی (MSC.1/Circ.1447) تهیه و سپس بر روی شناور نگهداری شود.
در این طرح تمامی تجهیزات مشخص شده برای انجام عملیات بازگیری مشخص شده و اقدامات لازم برای این کار تشریح می گردد. هدف از این طرح، به حداقل رساندن مخاطرات این عملیات، برای افراد درگیر در آن، می باشد.
اهداف اصلی کد ISM در 2 هدف اصلی خلاصه می شود، عملیات ایمن در کشتی ها و جلوگیری از آلودگی محیط زیست توسط آنها. کد ISM اولین بار طی مقرره مجمع اصلی سازمان بین المللی دریانوردی، Res. A.741 (18) تصویب و ابلاغ شده و تاریخ لازم الاجرا شدن آن، تحت مفاد فصل نهم کنوانسیون سولاس، یکم جولای 1998، تعیین گردیده بود. هدف از این کد، فراهم نمودن استانداردی بین المللی به منظور دستیابی به عملیات ایمن و جلوگیری از آلودگی محیط زیست دریایی توسط کشتی ها می باشد.
اصلاحیه سولاس 2024، که در فصل 105 کمیته ایمنی دریایی (MSC) به تصویب رسیده است و از ابتدای سال 2024 لازم الاجرا خواهد شد و شامل پاره ای تغییرات بر روی قوانین فصل های مختلف این کنوانسیون و کد های مرتبط است. بر این اساس خلاصه ای از این تغییرات در این مقاله گردآوری شده است.
این وسیله دستگاهی است که غلظت ذرات معلق و بخارات روغن را با نمونه گیری از محفظه میل لنگ موتورهای دریایی، اندازه گیری می کند. حسگر این دستگاه ذرات معلق روغن را اندازه گیری کرده و آن را نمایش می دهد. اگر این غلظت از مقدار معینی بیشتر شود، دستگاه اخطار خواهد داد.
یکصد و ششمین جلسه کمیته ایمنی دریایی از 2 تا 11 نوامبر 2022 به ریاست خانم مایت مدینه (ایالات متحده آمریکا) برگزار شد. نایب رئیس کمیته، آقای تئوفیلوس موزاس (یونان) نیز در این اجلاس حضور داشت. خلاصه ای از نتایج نشست در رابطه با اسناد لازم الاجرای تصویب شده، در این مقاله ذکر شده است.
سیستم جهانی اعلان اضطرار و ایمنی دریایی (GMDSS) راه حلی یکپارچه برای ارتباطات متعارف و اضطراری، ارسال و دریافت اعلان های خطر و پیام های ایمنی دریانوردی بوده که برای ارتباط بین کشتی-خشکی، کشتی به کشتی مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور هماهنگی با توسعه روزافزون سیستم های الکترونیکی ناوبری، آیمو در آوریل 2008 طرحی برای بازنگری و نوسازی GMDSS، پیشنهاد کرد. با توسعه سریع بازار حمل و نقل دریایی، پیشرفت تکنولوژی ارتباطی کشتیها نیز در مقیاسی بزرگ، صورت گرفته است. بر این اساس، قابلیتهای تجهیزات ارتباطی فعلی در کشتیها به سختی میتواند با پیشرفت های این روزهای فناوری ایمنی ناوبری، هماهنگ باشد.
تمام کشتی ها موظفند که پرسنل واجد شرایط را بر اساس کد STCW بخش B-IV/2 و با تأیید دولت صاحب پرچم کشتی را به عنوان اپراتور رادیویی به کار بگیرند.
این افراد باید دارای گواهینامه های مشخص شده در کد مذکور بوده و مسئولیت اصلی ارتباطات رادیویی در هنگام اضطرار را بر عهده بگیرند.