بر اساس مقرره 17.1 فصل سوم کنوانسیون سولاس، همه شناور های مشمول این کنوانسیون باید دارای یک طرح و فرآیند اختصاصی بازگیری افراد از دریا باشند. این طرح باید بر اساس راهنمای منتشر شده توسط سازمان بین المللی دریانوردی (MSC.1/Circ.1447) تهیه و سپس بر روی شناور نگهداری شود.
در این طرح تمامی تجهیزات مشخص شده برای انجام عملیات بازگیری مشخص شده و اقدامات لازم برای این کار تشریح می گردد. هدف از این طرح، به حداقل رساندن مخاطرات این عملیات، برای افراد درگیر در آن، می باشد.
کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی، در هشتادمین فصل خود (3 تا 7 ژوئیه 2023) راهنمایی برای ثبت و گزارش عملیات آب توازن کشتی ها بر اساس ویرایش بعدی کتابچه ثبت عملیات آب توازن، منتشر کرد. لازم به ذکر است که تکمیل و نگهداری ویرایش جدید این کتابچه از 1 فوریه 2025 لازم الاجرا خواهد بود.
کشتیهای UMA (فضای ماشین آلات بدون مراقب) که گاهی اوقات به عنوان UMS نیز شناخته میشود، برای عملیات ماشینآلات و تجهیزات بدون حضور ثابت خدمه مراقب، طراحی شدهاند. در این مقاله ضمن تشریح کلی این قابلیت، به الزامات خاص آن شامل مباحث مربوط ایمنی در برابر آتش، جلوگیری از آبگرفتگی، سیستم های هشدار و وسایل ارتباطی اشاره می شود. تمامی این موارد برای اطمینان از عملیات ایمن و مستمر ماشین آلات یک کشتی، ضروری هستند.
مطابق با مقرره 12 الحاقیه اول کنوانسیون مارپل، کشتی های با ظرفیت ناخالص 400 و بیشتر موظفند که به مخزن یا مخازنی با ظرفیت کافی برای نگهداری پسماند روغن، مجهز شوند. ظرفیت مخزن نیز با شاخصه هایی مانند نوع ماشین آلات و مدت سفر محاسبه می گردد. در این مقاله، به بررسی اجمالی الزامات این موضوع می پردازیم.
شرکت مصری ایگس به دنبال توسعه یک هاب سوخترسانی گاز مایع طبیعی در کانال سوئز است. این شرکت در همکاری با دو شرکت کانفر شیپینگ نروژی و لث سوئز ترانزیت و در پی قراردادی که در سال 2022 امضا کردند، در تلاش برای توسعه هاب استراتژیک و راهاندازی زیرساختهای سوخترسانی دریایی حداکثر تا سال 2025 هستند.