ادمین

• ۱۴۰۱-۰۵-۱۲

یکی از اقتصادی ترین راه حل های کاهش میزان کربن تولیدی در کشتیرانی استفاده از سوخت آمونیاک است. مقرون به صرفه بودن آمونیاک مهمترین دلیلی است که آن را در صدر فهرست سوخت های بالقوه آینده کشتیرانی قرار می دهد. 

صنعت کشتیرانی تاکنون تجربیات گسترده ای در جابجایی و حمل و نقل آمونیاک به دست آورده و در حال حاضر ما شاهد پیشرفت های بسیار بزرگی در طراحی موتورهای سوخت آمونیاک هستیم.

با این حال، مشکل اصلی سوزاندن آمونیاک، سمی بودن شدید آن است و این مسأله اثرات نامطلوبی بر ایمنی به عنوان یک اصل اولیه در صنایع، خواهد داشت.

مارک کامرون، مدیر ارشد عملیات کشتیرانی آردمور، حین سخنرانی در یک هیأت با موضوع چشم انداز سوخت های جایگزین به عنوان قسمتی از موضوعات مورد بحث در دومین جلسات کپیتال لینک ( با موضوع کربن زدایی در کشتیرانی )، گفت:

« وقتی صحبت از آمونیاک به میان می‌آید، با خطر ساده‌سازی بیش از حد ابعاد خاصی از آن، مواجهیم. ما صرفا به دلیل اینکه نمی توانیم از سوختی خاص استفاده کنیم، مطمئناً قصد بی اعتبار کردن آن را نداریم. اما، بیایید در مورد آمونیاک صادق باشیم: ما نمی توانیم فضای سمی را مهندسی کنیم. »

همانطور که توضیح داده شد، صنعت کشتیرانی می تواند بسیاری از اقدامات دیگر را در مورد انواع سوخت با توجه به توانایی در حمل و سوزاندن آنها انجام دهد، اما حذف کردن سمیت آن، یکی از آنها نیست.

کامرون اصرار دارد که جنبه سمی بودن یک چالش بزرگ در انتخاب آمونیاک است، که نباید خیلی ساده گرفته شود. نکته مهم و حیاتی دیگر، استفاده از سوخت‌های آزمایشی مانند آمونیاک و متانول، بوده که در دنیای واقعی فرآیند آزمایش آنها یک مسیر طولانی است.

وی خاطرنشان کرد: « گاهی اوقات شروع و جایگزینی یک ژنراتور دیزلی با یک نوع سوخت جایگزین می تواند گامی معقول و درست باشد.»

کامرون در مورد کربن زدایی کشتیرانی گفت که باید رویکرد  مناسب دیگری نیز وجود داشته باشد زیرا هر صنعت و کشوری هنگام مواجهه با این چالش بزرگ آن را در نظر می گیرد.

وی افزود: « این موضوع مسأله ای بسیار بزرگتر از آنچه کشتیرانی به تنهایی با آن روبروست، بوده و ما باید به دنبال منابع جایگزین رقابتی باشیم که برای صنایع فعلی قابل دستیابی باشند. اگر همه ما از نظر تولید با استانداردهای یکسانی سنجیده نشویم، در این صورت فقط صنعت کشتیرانی را در محیطی نادرست جدا می‌کنیم که ممکن است به صورت موقت برایمان رضایت بخش باشد اما اهداف بزرگتر را برآورده نخواهد کرد. »

"بود در"، معاون اجرایی سیاست دریایی و امور دولتی در کمیته MSC، در مورد آینده سوخت گفت:

صنعت کشتیرانی باید در نظر داشته باشد که به دلیل سهم نسبتاً پایین آن در انتشار جهانی دی اکسید کربن  (2-3%)، محرک اصلی تحویل سوخت های جایگزین در مقیاس بزرگ نخواهد بود. در نتیجه، صنعت باید در نظر بگیرد که در کدامیک از صنایع می تواند این موضوع را اجرایی کند.

در سال 2021، شرکت کشتیرانی آردمور  با شرکت المنت وان و شرکای دریایی همکاری کرد تا با ایجاد یک سرمایه گذاری مشترک، فناوری متانول به هیدروژن E1 را به بخش دریایی تحویل دهد.

این شرکت معتقد است هیدروژن یکی از سوخت‌های بدون کربن در آینده خواهد بود.