مطالعه ای بر Operational Carbon Intensity Indicators (CII)

قوانین و مقررات


با برگزاری اجلاس هفتاد و ششم کمیته MEPC در ماه ژوئن سال 2021 میلادی، اصلاحیه ضمیمه 6 مارپول مورد پذیرش اعضا قرار گرفت و برای اجرا ابلاغ گردید. یکی از تصمیمات کلیدی این اجلاس معرفی مفهوم رتبه بندی CII بوده که باید به صورت سالیانه برای شناورهای مشمول محاسبه و گزارش گردد. شناور های مشمول بر اساس این رتبه بندی در پنج حرف A تا E تعریف می شوند.

کتابچه فنی EEXI

قوانین و مقررات


یکی از اهداف آیمو، کاهش میزان تولید گازهای گلخانه ای به میزان 40 در صد تا سال 2030 میلادی و کاهش بیشتر تولید آن به میزان حداقل 50 درصد تا سال 2050 میلادی می باشد. بدین منظور مقررات جدیدی در ارتباط با مفهوم و مقدار EEXI ابلاغ گردیده است که از ابتدای سال 2023 برای تمامی شناورهای متردد در آبهای بین المللی با تناژ ناخالص بالای 400 اجباری خواهد شد.

مقدمه ای بر سیستم های تولید گاز خنثی

ماشین آلات


سیستم های تولید کننده گاز خنثی مهمترین سیستم نصب شده بر روی تانکر ها حمل مواد نفتی برای عملیات ایمن آنها هستند. گاز خنثی در این مورد، به ترکیبات گازی ای گفته می شود که حاوی مقدار بسیار کمی اکسیژن (معمولا زیر 8 درصد حجمی) باشند که از اشتعال محیط های حاوی گاز های هیدروکربنی جلوگیری می کند.

قوانین جدید در سولاس 2024

قوانین و مقررات


اصلاحیه سولاس 2024، که در فصل 105 کمیته ایمنی دریایی (MSC) به تصویب رسیده است و از ابتدای سال 2024 لازم الاجرا خواهد شد و شامل پاره ای تغییرات بر روی قوانین فصل های مختلف این کنوانسیون و کد های مرتبط است. بر این اساس خلاصه ای از این تغییرات در این مقاله گردآوری شده است.

بخش اول طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (SEEMP)

قوانین و مقررات


بر اساس مقرره 26.1 الحاقیه ششم کنوانسیون مارپل، هر کشتی با ظرفیت ناخالص 400 و بالاتر، مشروط به مفاد فصل 4 همین الحاقیه، باید دارای طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (SEEMP) باشد. هدف از بخش اول سیمپ ایجاد مکانیزمی برای یک شرکت و/یا یک کشتی به منظور بهبود بازدهی انرژی و کاهش میزان تولید کربن ناشی از عملیات های آن، است. لذا ترجیح بر این است که با توجه به اینکه هیچ دو شرکت کشتی رانی شبیه هم نیستند و عملیات های کشتی های مختلف نیز متفاوتند، این بخش از سیمپ با توجه به خط مشی مدیریتی هر شرکت و به صورت یکتا تهیه و پیاده سازی شود.

بخش دوم طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (SEEMP)

قوانین و مقررات


مقرره 26.2 الحاقیه ششم مارپل تصریح می‌کند که « در مدرک سیمپ کشتی‌های با ظرفیت ناخالص 5000 و بالاتر، باید به روشی برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز مقررات 27.1 اشاره شده و نهایتا، داده های جمع آوری شده به دولت صاحب پرچم گزارش شود.» این روشها و فرآیند ها در بخش دوم سیمپ و در قسمت « طرح جمع‌آوری داده‌های مصرف سوخت کشتی» آن (که از این پس «طرح جمع‌آوری داده یا DCS» نامیده می‌شود) تصریح می گردند.

بخش سوم طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (SEEMP)

قوانین و مقررات


بر اساس مقرره 26.3.1 الحاقیه ششم مارپل برخی انواع کشتی خاص با ظرفیت ناخالص 5000 و بالاتر از ابتدای سال 2023 میلادی باید بخش سومی به طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (سیمپ) اضافه کنند. این طرح باید شامل موارد زیر باشد:
1. روش محاسباتی CII اکتسابی سالیانه و فرآیند های گزارش آن به دولت صاحب پرچم
2. مقدار CII مورد نیاز برای سه سال آینده که مطابق با مقرره 28 این الحاقیه تعیین و درج می گردد.
3. یک طرح مدون اجرایی برای نحوه دستیابی به مقدار CII مورد نیاز برای سه سال آینده.
4. تعیین فرآیند(های) خود ارزیابی و بهبود مستمر این طرح

تکنولوژی کربن گیری و ذخیره سازی آن در صنایع دریایی

ماشین آلات


سهم بخش حمل و نقل از انتشار گاز های گلخانه ای جهان 25 درصد است، که 2.9 درصد از آن انتشار آلودگی مربوط به صنعت دریایی می باشد. تغییر قوانین جهانی در راستای کاهش اثرات زیست محیطی، سهام داران صنایع دریایی را مجبور به اجرای اقداماتی در راستای کربن زدایی نموده است. فناوری های CCS و CCUS از دهه های گذشته در دسترسند ولی به تازگی تبدیل به بحثی داغ در صنعت دریایی شده اند.

سیستم های محدود کننده توان به منظور رعایت الزامات EEXI

ماشین آلات


بر اساس الحاقیه ششم مارپل، الزامات مربوط به محاسبه «شاخص بازده انرژی کشتی‌های موجود» (EEXI) در ژوئن 2021 لازم‌الاجرا شده و از ابتدای سال 2023 برای تمام کشتی‌های با ظرفیت ناخالص (GT) 400 و بیشتر اعمال می‌شود. تأیید انطباق EEXI در طول اولین بازرسی دوره ای IAPP و پس از اجرایی شدن الزامات EEXI انجام می شود. هدف از این مقاله، ارائه شرایط الزامی فنی و عملیاتی سیستم های SHaPoLi / EPL در انطباق با الزامات EEXI است.

مطالعات موردی برای استفاده از آزمایشات غیر مخرب پیشرفته در صنایع نفت و گاز

نفت و گاز


آزمایشات غیر مخرب (NDT) شامل انواع تکنیک‌های بازرسی غیرتهاجمی است که معمولاً برای تجهیزات مکانیکی، سازه‌ها و سیستم‌های لوله‌کشی به کار می رود و از آن برای تعیین محل و ویژگی‌هایی از نواقص مانند اندازه، شکل و جهت استفاده می‌شود. این آزمایشات ضمن تضمین مسائل مهمی مانند کارایی، هزینه، ایمنی و تکنیک های تضمین کیفیت، در عین حال از بروز هر گونه شکست و خرابی در نمونه های تحت آزمایش، جلوگیری می کنند. آزمایشات غیر مخرب را می توان به طور کلی به دو دسته معمولی و پیشرفته طبقه بندی کرد.