یکی از اهداف آیمو، کاهش میزان تولید گازهای گلخانه ای به میزان 40 در صد تا سال 2030 میلادی و کاهش بیشتر تولید آن به میزان حداقل 50 درصد تا سال 2050 میلادی می باشد. بدین منظور مقررات جدیدی در ارتباط با مفهوم و مقدار EEXI ابلاغ گردیده است که از ابتدای سال 2023 برای تمامی شناورهای متردد در آبهای بین المللی با تناژ ناخالص بالای 400 اجباری خواهد شد.
78 امین اجلاس MEPC از 6 تا 10 ژوئن 2022 به صورت مجازی برگزار گردید. پایگاه جامع دریایی، تلاش نموده است که خلاصه ای از تصمیمات خروجی این اجلاس در پنج متن قانونی مجزا جمع آوری نماید.
بر اساس مقرره 26.1 الحاقیه ششم کنوانسیون مارپل، هر کشتی با ظرفیت ناخالص 400 و بالاتر، مشروط به مفاد فصل 4 همین الحاقیه، باید دارای طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (SEEMP) باشد. هدف از بخش اول سیمپ ایجاد مکانیزمی برای یک شرکت و/یا یک کشتی به منظور بهبود بازدهی انرژی و کاهش میزان تولید کربن ناشی از عملیات های آن، است. لذا ترجیح بر این است که با توجه به اینکه هیچ دو شرکت کشتی رانی شبیه هم نیستند و عملیات های کشتی های مختلف نیز متفاوتند، این بخش از سیمپ با توجه به خط مشی مدیریتی هر شرکت و به صورت یکتا تهیه و پیاده سازی شود.
مقرره 26.2 الحاقیه ششم مارپل تصریح میکند که « در مدرک سیمپ کشتیهای با ظرفیت ناخالص 5000 و بالاتر، باید به روشی برای جمعآوری دادههای مورد نیاز مقررات 27.1 اشاره شده و نهایتا، داده های جمع آوری شده به دولت صاحب پرچم گزارش شود.» این روشها و فرآیند ها در بخش دوم سیمپ و در قسمت « طرح جمعآوری دادههای مصرف سوخت کشتی» آن (که از این پس «طرح جمعآوری داده یا DCS» نامیده میشود) تصریح می گردند.
بر اساس مقرره 26.3.1 الحاقیه ششم مارپل برخی انواع کشتی خاص با ظرفیت ناخالص 5000 و بالاتر از ابتدای سال 2023 میلادی باید بخش سومی به طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (سیمپ) اضافه کنند. این طرح باید شامل موارد زیر باشد:
1. روش محاسباتی CII اکتسابی سالیانه و فرآیند های گزارش آن به دولت صاحب پرچم
2. مقدار CII مورد نیاز برای سه سال آینده که مطابق با مقرره 28 این الحاقیه تعیین و درج می گردد.
3. یک طرح مدون اجرایی برای نحوه دستیابی به مقدار CII مورد نیاز برای سه سال آینده.
4. تعیین فرآیند(های) خود ارزیابی و بهبود مستمر این طرح
سهم بخش حمل و نقل از انتشار گاز های گلخانه ای جهان 25 درصد است، که 2.9 درصد از آن انتشار آلودگی مربوط به صنعت دریایی می باشد. تغییر قوانین جهانی در راستای کاهش اثرات زیست محیطی، سهام داران صنایع دریایی را مجبور به اجرای اقداماتی در راستای کربن زدایی نموده است. فناوری های CCS و CCUS از دهه های گذشته در دسترسند ولی به تازگی تبدیل به بحثی داغ در صنعت دریایی شده اند.
به منظور کمک به کشتی سازی ها، مالکان، راهبران و تولید کنندگان تجهیزات مرتبط با سیستم های کربن گیری (Carbon Capture Systems)، الزامات مرتبط این سیستم توسط ABS و در قالب یک کتابجه تدوین گردیده است.
بر اساس الحاقیه ششم مارپل، الزامات مربوط به محاسبه «شاخص بازده انرژی کشتیهای موجود» (EEXI) در ژوئن 2021 لازمالاجرا شده و از ابتدای سال 2023 برای تمام کشتیهای با ظرفیت ناخالص (GT) 400 و بیشتر اعمال میشود. تأیید انطباق EEXI در طول اولین بازرسی دوره ای IAPP و پس از اجرایی شدن الزامات EEXI انجام می شود. هدف از این مقاله، ارائه شرایط الزامی فنی و عملیاتی سیستم های SHaPoLi / EPL در انطباق با الزامات EEXI است.
در سالهای اخیر، آمونیاک به عنوان منبع سوختی بدون آلایندگی در صنعت کشتیرانی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. مزیت اصلی آمونیاک به ذخیره سازی آسان تر آن نسبت به هیدروژن برمی گردد، یعنی تقریباً مشابه پروپان یا گاز مایع (LPG) که می توان در فشار کم و در شرایط محیطی آن را ذخیره نمود. از این رو، هزینه ذخیره سازی در هر واحد انرژی به طور قابل توجهی ارزان تر از هیدروژن، برق در باتری ها یا LNG است.
کمیته ایمنی دریانوردی در صد و هفتمین فصل خود با توجه به پیشنهاد های دریافت شده، با MSC.1/Circ.1395/Rev.5 (ویرایش جدید) در خصوص دو فهرست بارهای فله جامد که سیستم های ثابت اطفای حریق گازی در آنها مستثنی بوده و یا موثر نمی باشد، موافقت نموده است. خوانندگان مرین تاپیکس می توانند جزئیات این ویرایش را در این مقاله، مطالعه نمایند.