با برگزاری اجلاس هفتاد و ششم کمیته MEPC در ماه ژوئن سال 2021 میلادی، اصلاحیه ضمیمه 6 مارپول مورد پذیرش اعضا قرار گرفت و برای اجرا ابلاغ گردید. یکی از تصمیمات کلیدی این اجلاس معرفی مفهوم رتبه بندی CII بوده که باید به صورت سالیانه برای شناورهای مشمول محاسبه و گزارش گردد. شناور های مشمول بر اساس این رتبه بندی در پنج حرف A تا E تعریف می شوند.
یکی از اهداف آیمو، کاهش میزان تولید گازهای گلخانه ای به میزان 40 در صد تا سال 2030 میلادی و کاهش بیشتر تولید آن به میزان حداقل 50 درصد تا سال 2050 میلادی می باشد. بدین منظور مقررات جدیدی در ارتباط با مفهوم و مقدار EEXI ابلاغ گردیده است که از ابتدای سال 2023 برای تمامی شناورهای متردد در آبهای بین المللی با تناژ ناخالص بالای 400 اجباری خواهد شد.
بر اساس مقرره 26.1 الحاقیه ششم کنوانسیون مارپل، هر کشتی با ظرفیت ناخالص 400 و بالاتر، مشروط به مفاد فصل 4 همین الحاقیه، باید دارای طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (SEEMP) باشد. هدف از بخش اول سیمپ ایجاد مکانیزمی برای یک شرکت و/یا یک کشتی به منظور بهبود بازدهی انرژی و کاهش میزان تولید کربن ناشی از عملیات های آن، است. لذا ترجیح بر این است که با توجه به اینکه هیچ دو شرکت کشتی رانی شبیه هم نیستند و عملیات های کشتی های مختلف نیز متفاوتند، این بخش از سیمپ با توجه به خط مشی مدیریتی هر شرکت و به صورت یکتا تهیه و پیاده سازی شود.
مقرره 26.2 الحاقیه ششم مارپل تصریح میکند که « در مدرک سیمپ کشتیهای با ظرفیت ناخالص 5000 و بالاتر، باید به روشی برای جمعآوری دادههای مورد نیاز مقررات 27.1 اشاره شده و نهایتا، داده های جمع آوری شده به دولت صاحب پرچم گزارش شود.» این روشها و فرآیند ها در بخش دوم سیمپ و در قسمت « طرح جمعآوری دادههای مصرف سوخت کشتی» آن (که از این پس «طرح جمعآوری داده یا DCS» نامیده میشود) تصریح می گردند.
بر اساس مقرره 26.3.1 الحاقیه ششم مارپل برخی انواع کشتی خاص با ظرفیت ناخالص 5000 و بالاتر از ابتدای سال 2023 میلادی باید بخش سومی به طرح مدیریت بازدهی انرژی کشتی (سیمپ) اضافه کنند. این طرح باید شامل موارد زیر باشد:
1. روش محاسباتی CII اکتسابی سالیانه و فرآیند های گزارش آن به دولت صاحب پرچم
2. مقدار CII مورد نیاز برای سه سال آینده که مطابق با مقرره 28 این الحاقیه تعیین و درج می گردد.
3. یک طرح مدون اجرایی برای نحوه دستیابی به مقدار CII مورد نیاز برای سه سال آینده.
4. تعیین فرآیند(های) خود ارزیابی و بهبود مستمر این طرح
سهم بخش حمل و نقل از انتشار گاز های گلخانه ای جهان 25 درصد است، که 2.9 درصد از آن انتشار آلودگی مربوط به صنعت دریایی می باشد. تغییر قوانین جهانی در راستای کاهش اثرات زیست محیطی، سهام داران صنایع دریایی را مجبور به اجرای اقداماتی در راستای کربن زدایی نموده است. فناوری های CCS و CCUS از دهه های گذشته در دسترسند ولی به تازگی تبدیل به بحثی داغ در صنعت دریایی شده اند.
بر اساس الحاقیه ششم مارپل، الزامات مربوط به محاسبه «شاخص بازده انرژی کشتیهای موجود» (EEXI) در ژوئن 2021 لازمالاجرا شده و از ابتدای سال 2023 برای تمام کشتیهای با ظرفیت ناخالص (GT) 400 و بیشتر اعمال میشود. تأیید انطباق EEXI در طول اولین بازرسی دوره ای IAPP و پس از اجرایی شدن الزامات EEXI انجام می شود. هدف از این مقاله، ارائه شرایط الزامی فنی و عملیاتی سیستم های SHaPoLi / EPL در انطباق با الزامات EEXI است.
در صنعت دریانوردی، نیروی رانش بادی می تواند فرصتی منحصر به فرد برای مقابله با چالش های کربن زدایی، که بر اساس مقررات بین المللی و درخواست های عمومی ایجاد شده اند، به ما ارائه دهد. علاوه بر این، نوسانات قیمت سوخت، مالکان کشتی ها را علاقمند به تغییر سیستم های رانش خود برای کاهش هزینه ها، نموده است.
در اجلاس اخیر کارگروه GHG، دو موضوع مهم در ارتباط با اقدامات کنترلی میزان کربن (Carbon Intensity) و سبد اقدامات میان مدت پیشنهادی در حوزه تولید گازهای گلخانه ای، از دو منظر فنی و تأثیرات اقتصادی آنها مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این مقاله فهرستی از آخرین پیش نویس راهنماهای سازمان بین المللی دریانوردی در خصوص اقدامات کنترلی میزان کربن (CII & EEXI) که از ابتدای سال 2023 میلادی لازم الاجرا می شود، گرد آوری شده است.
شرکت کارگیل، یکی از بزرگترین اجاره کنندگان کشتی در جهان، تصمیم به استفاده از یک فناوری سنتی به روشی متفاوت گرفته است. این شرکت قصد دارد به صورت آزمایشی از بادبانهای پیشرفته بر روی یکی از کشتیهای باری خود استفاده کند و میزان کاهش کربن تولیدی متأثر از آن را بسنجد.